۲۰ اسفند ، ۱۳۹۲, ساعت --> ۵۰ : ۱۰
(۱۹ اسفند ، ۱۳۹۲, ساعت --> ۳۲ : ۲۳)محمدعلی عزیزی نوشته است: سلام
ضمن تشکر از جناب حکمت که لطفشان همیشه شامل حال بنده بوده
خدمتتان عرض شود بنده منظور شما(sanda)را بخوبی متوجه شده ام
موضوع از این قرار است که ملکی وجود داشته که مال مادر مرحومتان بوده و اخوه ی ابی(برادر و خواهر پدریتان)در آن هیچ حقی به با عنوان سهم الارث نداشته اند
اما شما و خواهرتان در کمال عقل و اراده در صدد تقسیم آن برآمده و صلح نامه ای را امضا کرده اید و حق اعتراض خود را نیز سلب نموده اید اما حال بنا به دلایلی از کرده ی خویش پشیمان و نادم گشته و برآنید که توافق فی مابین را فسخ کرده و آنان را از سهم الارثی که برده اند محروم نمایید
اینجا 2 فرض وجود دارد
1-شما از اول علم به عدم ارث بری اخوه ی ابی داشته اید ولی با رضایت خود آنان را نیز در ارث سهیم کرده اید
2-شما به اشتباه اینکه آنان نیز از ارث مادرتان سهم می برند ایشان را در ماترک سهیم نموده اید
بنظر بنده طبق اصل صحت ،عقد صحیح تلقی شده و شما نیز حق اعتراض ندارید
مگر اینکه خلافش ثابت شود که آن هم بسیار ضعیف می نماید
بقول استاد تیموری اینجا هدف از پاسخ گویی ارائه ی راه حل قانونی برای رفع مشکل است نه راهی که نادرست باشد ولی موجب خوشحالی شما گردد
النهایه موفقیت شما در این پرونده خیلی ضعیف هست،قبلا نیز عرض کردم باز انتخاب دست خودتان است می تواند طرح دعوی کرده و شانس خود را امتحان نمایید
خدا را چه دیدی شاید پرونده شعبه ای افتاد که قاضی از همان قضاتی باشد که همه چیز را بنفع خواهان می دانند!!!
